دستگاه NVR و DVR هر دو عملکرد یکسانی دارند اما در نحوه و نوع دوربین‌های مورد استفاده متفاوت هستند. بطور کلی DVR و NVR هر دو وظیفه ضبط فیلم را بر عهده دارند. NVR مخفف کلمه Network Video Recorder یا ضبط کننده ویدئویی شبکه است و با نام دستگاه ضبط کننده تحت شبکه نیز شناخته می‌شود. در مقابل DVR مخفف Digital Video Recorder یا ضبط کننده ویدئویی دیجیتال است. با ما همراه باشید تا به طور جزی با تفاوت DVR و NVR و مطالب زیر آشنا شوید:

• مقایسه DVR و NVR در یک نگاه
• کارکرد دستگاه DVR چیست؟
• کارکرد دستگاه NVRچیست؟
• تفاوت ظاهری DVR و NVR
• DVR بهتر است یا NVR
• DVR بخرم یا NVR

تفاوت NVR و DVR در نحوه پردازش داده‌های ویدئویی است. سیستم DVR داده‌های ویدئویی را در دستگاه ضبط کننده پردازش می‌کند. در حالی که سیستم NVR ، داده‌ها را در دوربین رمز گزاری و پردازش می‌کنند. سپس آن‌ها را برای پخش به دستگاه ضبط که وظیفه ذخیره سازی و مشاهده از راه دور را بر عهده دارد، ارسال می‌کند.

از آنجایی که دستگاه ها، داده‌ها را به شیوه‌های متفاوتی اداره می‌کنند، مشخصا به انواع مختلف دوربین نیاز دارند. دستگاه‌های NVR از دوربین‌های تحت شبکه پشتیبانی می‌کنند. در حالی که دستگاه‌های DVR از دوربین‌های آنالوگ و آنالوگ اچ دی پشتیبانی می‌کند.

 در سیستم‌های DVR، کاربر باید هر دوربین را مستقیما به ضبط کننده متصل کند. همچنین، در سیستم DVR، دستگاه برق دوربین‌ها را تامین نمی‌کند. برای اتصال هر دوربین، احتیاج به یک تقسیم کننده است تا بتواند برق دوربین را تامین کرد.

در سیستم DVR، تصاویر از طریق کابل کواکسیال مستقیما به دستگاه ضبط منتقل می‌شوند. سپس تصاویر ضبط شده، پردازش می‌شوند.

 هر دوربین IP، شامل یک چیپ ست می‌باشد که توانایی پردازش و انتقال داده‌های ویدئویی را به دستگاه ضبط کننده دارد. بر خلاف دوربین‌های آنالوگ، دوربین‌های IP معمولا از توانایی ضبط و انتقال صدا نیز برخوردارند. هرچه دوربین‌های IP از لحاظ سخت افزاری قوی‌تر باشند، دارای قابلیت‌های هوشمند و تجزیه تحلیلی بیشتری نیز می‌باشند.
همانند سیستم DVR، در دستگاه NVR نیز دوربین‌ها توسط یک کابل به دستگاه ضبط کننده وصل می‌شوند. هر چند این اتصال به شیوه ای کاملا متفاوت صورت می‌گیرد. سیستم‌های NVR برای انتقال داده‌ها از کابل‌های CAT6 و CAT5 استفاده می‌کنند.
سیستم‌های NVR بطور کلی منعطف‌تر از سیستم‌های DVR هستند به این علت که دوربین‌ها لزوما به صورت فیزیکی به دستگاه‌ها متصل نمی‌شوند و تنها باید در یک شبکه قرار بگیرند. ضبط کننده‌های NVR یک سیگنال دیجیتال را از دوربین‌ها دریافت می‌کنند و کیفیت فیلم‌های ضبط شده به همان وضوح تصاویر دریافتی می‌باشد. از آنجایی که کابل‌ها سیگنال‌های صوتی را نیز دریافت می‌کنند، تمامی دوربین‌های IP که دارای میکروفن هستند، می‌توانند صدا را هم دریافت کنند.

از نظر ظاهری تفاوت DVR و NVR بسیار مشخص است. دستگاه ان وی آر دارای پورت‌های شبکه RJ45 می‌باشد. اما دستگاه دی وی ار دارای درگاه کواکسیال می‌باشد. در شکل زیر می‌تواند تفاوت ان وی ار و دی وی ار، از نظر ظاهری مشاهده کنید.

در این قسمت به طور جزئی‌تر تفاوت DVR با NVR را بررسی می‌کنیم. به این ترتیب شما می‌توانید با توجه به نیاز کاربری که دارید راحت‌تر انتخاب کنید:

کلا سیستم‌های امنیتی مبنی بر DVR، از نظر نوع دوربین و گزینه‌های نصب از انعطاف پذیری کمتری نسبت به NVRها برخوردار هستند. در حالی که سیستم‌های NVR می‌توانند دوربین‌های امنیتی سیم دار و بی سیم را ادغام کنند. سیستم‌های DVR فقط می‌توانند از دوربین‌های امنیتی سیمی استفاده کنند.

برخلاف سیستم DVR، دستگاه NVR تصاویر ویدئو را پردازش نمی‌کند. این مرحله توسط دوربین‌ها به طور کامل انجام می‌شود و دستگاه تنها وظیفه ذخیره و نمایش ویدئو هارا بر عهده دارد. این مساله نشان دهنده پیشرفته بودن دوربینهای IP نسب به دوربین‌های آنالوگ است.

پشتیبانی از نوع ذخیره سازی هم در این دو دستگاه متفاوت است. دستگاه NVR می‌تواند هم بروی هارد دیسک و هم بر روی شبکه و حتی بدوی تجهیزات جانبی فضای ذخیره سازی نظیر هارد پرتابل (eSATA) عملیات ذخیره سازی را انجام دهد.
علاوه بر مورد بالا، هر دستگاه ضبط می‌تواند از ظرفیت‌های متفاوتی از هارد دیسک را پشتیبانی کند. مثلاً یک دی وی ار نهایتاً از هارد دیسک با ظرفیت 6 ترابایت را پشتیبانی می‌کند. ولی در ان وی ار این ظرفیت حداکثری تا 10 ترابایت یا 12 ترابایت در سری‌های جدید می‌باشد. هر دو دستگاه بسته به تعداد کانال‌های ورودی تصویر از تعداد هارد دیسک‌های متفاوتی پشتیبانی می‌کند. مثلاً یک دستگاه 16 کانال از 2 هارد دیسک و دستگاه 23 کانال از 4 تا 8 هارد دیسک پشتیبانی می‌کند که این مورد در هر دو دستگاه یکسان است.

سیستم دوربین NVR برای ضبط و ذخیره فیلم‌ها نیازی به اینترنت ندارد. اما اگر بخواهید از راه دور به تصاویر و سیستم مداربسته خود دسترسی داشته باشید، وجود اینترنت الزامی است. این سیستم‌ها یک جریان صوتی- تصویری عالی را متناسب با کار شما و با استفاده از شبکه ارائه می‌دهند. سیستم‌های تحت شبکه با توجه به ساز و کاری که دارند ارسال اطلاعات از طریق شبکه ممکن می‌شود. بنابراین از پهنای باند شبکه داخلی استفاده می‌کنند بدون این که اینترنتی مصرف شود. این پهنای باند براساس تعداد دوربین‌های شبکه و نوع آنها متفاوت خواهد بود. در حالی که در زمان ارسال اطلاعات از طریق اینترنت تنظیمات میزان مصرف پهنای باند کمی تغییر می‌کند. شما می‌توانید با کیفیت بالا تصاویر را ضبط کنید (مصرف پهنای باند شبکه داخلی بیشتر) اما با کیفیت پایین‌تری از طریق اینترنت انتقال دهید (پهنای باند کمتر). اگر از سیستم‌های دی وی ار بخواهید همانند سیستم NVR مورد استفاده قرار دهید، پهنای باند شبکه را مصرف خواهد کرد.

در سیستم DVR، امواج آنالوگ باعث می‌شوند که کیفیت تصاویر در مقایسه با سیستم NVR کمتر باشد. همچنین کابل‌های کواکسیال به طور کلی سیگنال‌های صوتی را انتقال نمی‌دهند و ضبط کنندهای DVR نیز تعداد معدودی درگاه ورودی صوتی دارند.

در سیستم آنالوگ دوربین‌ها با استفاده از کابل کواکسیال و توسط فیش BNC به دستگاه متصل می‌شوند. هر چند استفاده از کابل‌های کواکسیال ممکن است به صرفه و کارآمد باشند اما دارای محدودیت هایی نیز هستند. مسیریابی برای کابل‌های کواکسیال، ممکن است شرایط نصب را دشوار‌تر کند. همچنین ممکن برای هر دوربین نیز نیاز به پریز برق باشد.

با توجه به مطالبی که راجع به تفاوت DVR و NVR گفته شد؛ درست است که سیستم تحت شبکه بسیار انعطاف پذیر و هوشمند است. اما سیستم‌های تحت شبکه گران‌تر نیز می‌باشد. بنابراین جهت انتخاب باید به نوع کاربری خود توجه کنید. در صورتی که سیستم مداربسته برای یک محیط کوچک می‌خواهید سیستم آنالوگ و Dvr نیاز شما را جواب خواهد داد و نیاز به سیستم‌های گرانتر نیست.
اما چنانچه نیاز به سیتم نظارتی در کارخانه‌ها یا سازمان‌های اداری و فروشگاه‌های بزرگ را دارید. سیستم‌های تحت شبکه به دلیل قابلیت انعطاف پذیری و ارتقا گزینه صد در صد بهتری است.

شرکت فنی مهندسی آریا اروند (تنها نمایندگی رسمی شرکت فراگستر در استان هرمزگان)